Αψιμαχίες, έριδες, όξυνση, λόγια βαριά και ασήκωτα, στημένες κόντρες σε λάθος γήπεδο με ανυποψίαστους θεατές και ακροατές.
Το ζητούμενο τις περισσότερες φορές δεν είναι η αλήθεια, η διαφάνεια, η δικαιοσύνη αλλά οι εντυπώσεις, η παραπλάνηση, το κουκούλωμα. Συνήθως η ευθύνη βαραίνει και τις δύο πλευρές όσο άδικο και αν φαίνεται αυτό! Στην αντίθετη περίπτωση οι πολίτες θα γνώριζαν την αλήθεια για ένα σωρό σκανδαλώδεις περιπτώσεις οι οποίες φτάνουν βέβαια στην επιφάνεια αλλά ουδέποτε αποκαλύπτουν την βρώμικη πραγματικότητα τους. Ενίοτε ξεχνιούνται σε συρτάρια επιτροπών και γραφείο εισαγγελέων!
Τι έκπληξη αλήθεια για τον πολίτη όταν πληροφορείται με καθυστέρηση 7 μηνών ότι ο πρώην πρόεδρος της Ρόδων Α.Ε. διπλασίασε τον μισθό του (από 1600 σε 3000 ευρώ) και πόσο μεγαλώνει αυτή η έκπληξη όταν κανείς δεν συζητά για αυτό το θέμα αλλά για τον γιο του νέου προέδρου (άσχετο και επιμέρους).
Η αλήθεια που λέγεται είναι ότι επαναπροσλήφθηκαν κάποιοι στην Ρόδων Α.Ε. και η αλήθεια που δεν λέγεται είναι ποιοι είναι αυτοί και ποιοι είναι οι συγγενείς τους (δόντι, γλείψιμο, μέσο).
Η αλήθεια που λέγεται είναι ότι ο πρώην Περιφερειάρχης θα προσφέρει αμισθί τις υπηρεσίες του στην Πάρκινγκ Α.Ε.
Η αλήθεια που δεν λέγεται είναι πόσα λεφτά θα διαχειρίζεται ο Πρόεδρος για τι μεγέθους έργα θα αποφασίζει και αν ως δημόσιος υπάλληλος (δάσκαλος) δικαιούται σύμφωνα με τον νόμο να μετέχει σε μια Ανώνυμη εταιρεία.
Η αλήθεια που λέγεται είναι ότι δίνονται με απευθείας αναθέσεις ένα σωρό μικρά έργα κάτι που προκαλεί το δημόσιο αίσθημα. Η αλήθεια που δεν λέγεται είναι ποιοι παίρνουν τα έργα, τις δουλειές, τί σχέση έχουν με αυτούς από τους οποίους παίρνουν τη δουλειά.
Η αλήθεια που δεν λέγεται είναι αν το κόστος κάθε έργου είναι κοντά στην πραγματικότητα, αν αυτό το έργο ήταν αναγκαίο και αν αυτός που το ανέλαβε ήταν σχετικός ή άσχετος, ήταν καλύτερος ή απλά πιο βολικός στην μοιρασιά.
Μισές αλήθειες, απίστευτα ψέματα, παραπλανητική πληροφόρηση με κοινό παρονομαστή το δημόσιο χρήμα και την διαχείριση του.
Και η ευθύνη; Κυρίως στους ελέγχοντες την εξουσία. Αντιπολιτεύσεις, μειοψηφίες, δημοσιογράφοι και δημοσιολογούντες.
Η ευθύνη σε αυτούς που σχεδόν ποτέ δεν κάνουν την σωστή ερώτηση ώστε να λάβουν την ορθή απάντηση που θα οδηγήσει στην αλήθεια.
Η αλήθεια που δεν λέγεται είναι πόσα λεφτά θα διαχειρίζεται ο Πρόεδρος για τι μεγέθους έργα θα αποφασίζει και αν ως δημόσιος υπάλληλος (δάσκαλος) δικαιούται σύμφωνα με τον νόμο να μετέχει σε μια Ανώνυμη εταιρεία.
Η αλήθεια που λέγεται είναι ότι δίνονται με απευθείας αναθέσεις ένα σωρό μικρά έργα κάτι που προκαλεί το δημόσιο αίσθημα. Η αλήθεια που δεν λέγεται είναι ποιοι παίρνουν τα έργα, τις δουλειές, τί σχέση έχουν με αυτούς από τους οποίους παίρνουν τη δουλειά.
Η αλήθεια που δεν λέγεται είναι αν το κόστος κάθε έργου είναι κοντά στην πραγματικότητα, αν αυτό το έργο ήταν αναγκαίο και αν αυτός που το ανέλαβε ήταν σχετικός ή άσχετος, ήταν καλύτερος ή απλά πιο βολικός στην μοιρασιά.
Μισές αλήθειες, απίστευτα ψέματα, παραπλανητική πληροφόρηση με κοινό παρονομαστή το δημόσιο χρήμα και την διαχείριση του.
Και η ευθύνη; Κυρίως στους ελέγχοντες την εξουσία. Αντιπολιτεύσεις, μειοψηφίες, δημοσιογράφοι και δημοσιολογούντες.
Η ευθύνη σε αυτούς που σχεδόν ποτέ δεν κάνουν την σωστή ερώτηση ώστε να λάβουν την ορθή απάντηση που θα οδηγήσει στην αλήθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΘΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ BLOG.