Λένε πως μετά την κυκλοφορία του Debtocracy (Χρεοκρατία) στο Διαδίκτυο, τίποτε δεν θα είναι πια το ίδιο....

Οι δημοσιογράφοι βρίσκονται σε τετραήμερη απεργία, οι εκδότες έβγαλαν από την Πέμπτη τα κυριακάτικα DVD με περιτύλιγμα την εφημερίδα, η Ελλάδα βαδίζει στον γκρεμό αλλά τις τελευταίες δυο ημέρες κάτι έχει αλλάξει οριστικά και αμετάκλητα – μια για πάντα. Μετά την κυκλοφορία του Debtocracy το βράδυ της περασμένης Τετάρτης στο Διαδίκτυο, τίποτε δεν θα είναι πια το ίδιο στη χώρα μας. Την Δευτέρα το πρωί -που οι δημοσιογράφοι θα επιστρέψουν στα γραφεία τους- το Debtocracy μάλλον θα το έχουν παρακολουθήσει περισσότεροι από 500 χιλιάδες Έλληνες. Και κάποιοι απ’ αυτούς τους δημοσιογράφους θα πρέπει να γράψουν ή να μιλήσουν γι’ αυτό το «φαινόμενο» – αν τους το επιτρέψουν, βέβαια. Τελικά, ήταν τόσο απλό. Δεν χρειάζονταν ούτε μεγάλες δημοσιογραφικές φίρμες, ούτε ωραίες γάμπες, ούτε χορηγοί, ούτε διαφημιστές. Χρειάζονταν μόνο δυο νέοι δημοσιογράφοι, μια μικρή –πιο μικρή δεν γίνεται- εταιρία, κάποιοι πολίτες πρόθυμοι να προσφέρουν ένα μικρό ή μεγαλύτερο ποσό, και –βέβαια- οι χιλιάδες χρήστες του Διαδικτύου, οι οποίοι παρακολούθησαν το Debtocracy και στη συνέχεια το διέδωσαν αστραπιαία στους φίλους τους, στους συγγενείς τους και στους γνωστούς τους.
Debtocracy by BitsnBytes Αν δεν μάθουμε πώς φτάσαμε στη χρεοκοπία, δεν πρόκειται να σηκώσουμε ποτέ κεφάλι. Η δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για το δημόσιο χρέος είναι ο μόνος τρόπος να μάθουμε. Και αυτό δεν έχει να κάνει με το αν κάποιος είναι δεξιός, αριστερός ή κεντρώος• μας αφορά όλους – κάθε δημοκρατικός πολίτης έχει δικαίωμα και υποχρέωση να ζητήσει και να δει τον «λογαριασμό». Σας καλώ να διαβάσετε και –αν συμφωνείτε- να υπογράψετε την έκκληση για τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου επί του ελληνικού δημοσίου χρέους. http://www.gopetition.com/petition/43171.html

ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΑ ΧΡΕΗ....ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΕΦΑΓΑΝ

ΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΜΑ


1. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

2. ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ πχ 100

3. ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΝΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΟΥΝ ΣΥΝΤΑΞΙΜΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΕΤΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ 8

4. ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΜΟΝΟ ΑΝ ΕΧΕΙ ΕΝΣΗΜΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 10ΕΤΙΑΣ

5. Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΕΞΤΡΑ

6. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΟΛΥΤΕΛΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ,ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ, ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ

7. ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ ΟΣΩΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΕΥΣΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝΤΩΝ, Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΙ, ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΣΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ.

8. ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΑΜΕΣΩΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ ΤΩΝ ΑΔΙΚΗΜΑΤΩΝ, ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΑ. Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΑΣΥΛΙΑ

9. ΑΜΕΣΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ (ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΡΚΩΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΑΔΙΑΦΘΟΡΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ) ΘΑ ΕΚΠΛΑΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ.

10. ΜΕΙΩΣΗ ΔΑΠΑΝΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 300 ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΓΝΩΣΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ!!!

Ξέφυγε απ' τον "ορθό λόγο" και ... απολύθηκε.
Ο Νίκος Βαφειάδης που συχνά πυκνά διαβάζαμε τα άρθρα του στην "Καθημερινή" και στο "Κ" απολύθηκε πριν από ενάμιση μήνα, λόγω του παρακάτου άρθρου-έρευνα για τους 300 που ψηφίζουν αυξήσεις και ασυλία για τον εαυτό τους και περικοπές για μας!!!!

Αν νομίζεις ότι διαβάζοντας εφημερίδες στην Ελλάδα είσαι πληροφορημένος,μαλλον είσαι γελασμένος!!!!



ΤΟ VIDEO: Στηριζόμενο σε ένα ρεπορτάζ του Νίκου Βαφειάδη που δημοσιεύτηκε στην "Καθημερινή (διέφυγε την προσοχή της αρχισυνταξίας και δημοσιεύτηκε) είναι το βίντεο απ' το contra chanel. Λεπτομέρεια ο δημοσιογράφος εξ αιτίας αυτού του ρεπορτάζ απολύθηκε από την Καθημερινή

ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Και οι... διάδρομοι έχουν προνόμια

«Η Βουλή είναι ο κορυφαίος δημοκρατικός θεσμός, μεσω του οποίου αντιπροσωπεύεται ο λαός δια των βουλευτών» (Από την ιστοσελίδα της Βουλής, που κόστισε … 1,1 εκατ. Ευρώ).

Πρωτοπήγα στη Βουλή, στις 4 Μαΐου, μία μέρα πριν από την ψήφιση του μνημονίου. Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα τεταμένο, βουλευτές, υπάλληλοι και αστυνομικοί ανησυχούσαν μήπως οι διαδηλωτές έσπαγαν τον κλοιό και εισέρχονταν στο κτίριο. Την επόμενη μέρα, κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου, οι πόρτες κλειδαμπαρώθηκαν και οι επίδοξοι εισβολείς απωθήθηκαν με χημικά αέρια. Στη συνέχεια συνεργεία του δήμου ήρθαν και κλάδεψαν τις μουριές στη Βασιλίσσης Σοφίας. «Διαταγή από τον φρούραρχο, για λόγους ασφαλείας», με ενημέρωσαν όταν ρώτησα. Hδη όμως από τις αρχές του καλοκαιριού, το κλίμα είχε αλλάξει αισθητά και η ηρεμία είχε επανέλθει.


Τα εμπόδια

Απευθύνθηκα αρχικά στο γραφείο Τύπου του προέδρου και στη συνέχεια στον γενικό γραμματέα της Βουλής, Θάνο Παπαϊωάννου. Ζήτησα να μου επιτρέψουν να παρακολουθήσω, συνοδεία φωτογράφου, κάποιες μικρές στιγμές της κοινοβουλευτικής δραστηριότητας αλλά και να με φέρουν σε επαφή με τους επικεφαλής ορισμένων Διευθύνσεων, προκειμένου να αντλήσω κάποια επιμέρους στοιχεία. Από την αρχή προσπάθησαν να μου ορθώσουν εμπόδια. «Φωτογράφος απαγορεύεται από τον κανονισμό να έρθει μαζί σας, θα σας δώσουμε εμείς φωτογράφο, οι βουλευτές δεν επιθυμούν να φωτογραφίζονται στις προσωπικές τους στιγμές», μου ξεκαθάρισαν. Zήτησα να μου υποδείξουν σε ποιο άρθρο του κανονισμού αναφέρεται η απαγόρευση. «Οχι ο κανονισμός, κάποια άλλη διάταξη το απαγορεύει», τα γύρισαν. Ούτε όμως τη διάταξη μπόρεσαν τελικά να βρουν, με αποτέλεσμα να ξεχάσουν τα περί απαγόρευσης.

Καθυστέρησαν υπερβολικά να μου δώσουν τα στοιχεία που ζήτησα, αφήνοντας μάλιστα κάποια ερωτήματα αναπάντητα, όπως για παράδειγμα πόσοι λαμβάνουν βουλευτική σύνταξη και πόσοι από αυτούς παραμένουν βουλευτές, εισπράττοντας ταυτόχρονα και τη βουλευτική αποζημίωση.

«Ούτε ξέρω ούτε θέλω να ξέρω», μου είπε σχετικά ο γενικός γραμματέας. Αναπάντητο έμεινε και το ερώτημα πόσοι από τους δημοσιογράφους που απασχολεί ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής (με συνολικό προσωπικό περίπου 100 άτομα) καλύπτουν ταυτόχρονα τον κοινοβουλευτικό έλεγχο για λογαριασμό άλλων ΜΜΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι το κόστος του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής πλησιάζει για το 2010 τα 6 εκατ. ευρώ, ενώ η τηλεθέασή του είναι μόλις 0,3%.

Περίμενα επί δεκαπέντε μέρες να συναντήσω τον διευθυντή Ανθρωπίνου Δυναμικού, Κώστα Σταματόπουλο (οι υφιστάμενοί του δεν θυμούνταν καλά αν έλειπε στο εξωτερικό για το γάμο της κόρης του ή για την αποφοίτηση του γιου του). Οταν επιτέλους επέστρεψε και τον συνάντησα, μου έδωσε το χέρι του περιχαρής και μου είπε ότι θα έπρεπε να τον συγχαρώ γιατί είχε μόλις βγει σε πρόωρη σύνταξη και κατά συνέπεια θα έπρεπε να απευθυνθώ στον αντικαταστάτη του. Οπως και έκανα, χωρίς όμως αποτέλεσμα, αφού τελικά και εκείνος με παρέπεμψε πίσω στον γενικό γραμματέα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ:

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2010/11/blog-post_5196.html

ΤΟ ΑΝΕΦΙΚΤΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

Μερικοί ορίζουμε ακόμη τον πολιτισμό όχι ως φολκλορική παρελθοντολογία, ούτε ως τακτ ευγενικών συμπεριφορών αλλά ως τρόπο του βίου, ως τρόπο ιεράρχησης των αναγκών και των προτεραιοτήτων της ζωής μας.

Ως τρόπο συλλογικής και ατομικής "ρύθμισης" της ανθρώπινης ύπαρξης, συνύπαρξης και πράξης. Με την έννοια αυτή προφανώς δεν υφίστανται καν "πολυπολιτισμικές" κοινωνίες αφού σ' ολόκληρο τον λεγόμενο δυτικό κόσμο, είναι εμφανέστατη η αμείλικτη ιεράρχηση των προτεραιοτήτων που ορίζει η ατομοκεντρική χρησιμοθηρία και η μηδενιστική "ανθρωπολογία". Αυτός ο τρόπος του βίου -που διεκδικεί και χαρακτηριστικά οικουμενικής εμβέλειας- είναι κυρίαρχος σήμερα και στη χώρα.


Όσο κι αν εμπειρικά όλοι μπορούμε να επιβεβαιώσουμε την άποψη ότι η στατιστική είναι συχνά η επιστημονική εκδοχή του ψεύδους, δεν θα ήταν άτοπο να διερευνήσουμε τον τρόπο που νεοέλληνες ιεραρχούν τις ανάγκες τους και αξιολογούν τις εξ' αυτών προτεραιότητες.


Πρώτη και κρίσιμη διαπίστωση, η μεταστροφή της θυσιαστικής αυταπάρνησης που χαρακτήριζε σε παλαιότερους χρόνους τη στάση του λαού μας απέναντι στο αύριο των παιδιών του.

Δεν είναι μόνο η καριερίστα μάνα που εγκαταλείπει τον θηλασμό για να μην "κρεμάσουν" τα στήθη της, ούτε η αλλοτινή εικόνα της υπομονετικής γιαγιάς που μεταμορφώνεται σε αυτάρεσκη πολυταξιδεμένη γεροντοπόρνη που -επιτέλους- ζει τη ζωή της. Είναι που το 51% των Ελλήνων απαντά σε σχετική ερώτηση, πως δεν είναι διατεθειμένο να μειώσει το επίπεδο ζωής του, ώστε να εξασφαλίσει το μέλλον των επόμενων γενεών.


Δεύτερη διαπίστωση, ο δραματικός περιορισμός του αποθέματος "ανθρωπιάς", της σιρμαγιάς ψυχής που για δεκαετίες υπήρξε ο συγκολλητικός αρμός της ελληνικής κοινωνίας, ιδιαίτερα στα δύσκολα χρόνια της.

Στην επίσημη δημοσίευση του οργανισμού CAF που παρακολουθεί τον Παγκόσμιο Δείκτη Φιλανθρωπίας, για το έτος 2010, η Ελλάδα καταλαμβάνει ασθμαίνουσα την 147 θέση από το σύνολο των 153 χωρών της κατάταξης. Ακολουθούν η (λεηλατημένη) Σερβία, η Ουκρανία (της πορτοκαλί επανάστασης), το Μπουρουντί και η Μαδαγασκάρη. Ειδικότερα με βάση τα κριτήρια φιλανθρωπίας, στην Ελλάδα, μόλις 8% είναι το ποσοστό των ανθρώπων που έδωσαν χρήματα σε συνανθρώπους τους, μόλις 5% έδωσαν εθελοντικά το χρόνο τους σε κάποια οργάνωση, ενώ μόνο 1 στους 4 βοήθησε έναν άγνωστο συνάνθρωπο του.


Τρίτη διαπίστωση, η καταλυτική κυριαρχία της αντίληψης του εύκολου πλουτισμού και του συναφούς παρασιτισμού σε βάρος της επίπονης δημιουργικότητας που για "αιώνες σκάλιζε την πέτρα για να κάμει θαύματα". Έτσι, σύμφωνα με έρευνες ο εκτιμώμενος αριθμός -στον πληθυσμό της χώρας- που ξοδεύουν χρήματα σε τυχερά παιχνίδια κάθε μήνα ανέρχεται σε 3.710.000 συμπολίτες μας.

Ο εκτιμώμενος μέσος αριθμός "παικτών" Λόττο, Τζόκερ, Πρώτο, Κίνο, μηνιαίως είναι 1.855.000 άτομα. Ειδικότερα "Πάμε Στοίχημα" παίζουν μηνιαίως 972.000 άνθρωποι.

Στην ίδια κατεύθυνση, μόλις το 26,5% των νέων τάσσεται κατά της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.

ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ

http://saita.pblogs.gr/2010/09/674532.html

Πολιτική ανάλυση απο τον θείο Ορέστη.

Παλιά καραβάνα ο θείος Ορέστης. Η ζωή του μυθιστόρημα. Άνοιξε κι έκλεισε καμιά δεκαριά μαγαζιά. Μετά μπάρκαρε, ύστερα ξαναστέριωσε, αλλά το μεγάλο του χούι δεν το άφησε ποτέ. Τον τζόγο. Κάθε είδους. Άλογα, προπό, καζίνο μέχρι χρηματιστήριο. Φτιάχνει και σπουδαίο σπληνάντερο κι όπως καταλαβαίνεις δεν θα άφηνα με τίποτα την ευκαιρία να πιω μαζί του κανά δυο τσίπουρα και να πούμε και δυο λόγια για τα οικονομικά. Εξάλλου, ξέρει κανείς καλύτερα από έναν τζογαδόρο τα κόλπα των κερδοσκόπων; Κανείς. Ο Γιώργος ο Πιστολάς ίσως, αλλά πού να τον βρεις αυτόν.
-Για πες ρε θείο, πως τα βλέπεις εσύ τα πράματα τώρα;
-Δηλαδή σαν τι θέλεις να σου πω ρε; Με ρώτησε με το ένα μάτι μισόκλειστο, σαν να κρατούσα φλος ρουαγιάλ.
-Να ρε θείο, λένε θα 'ρθει το ΔουΝουΤου γιατί φαλιρίσαμε και τέτοια. Εσύ τι πιστεύεις;
-Μπαρμπούτσαλα, μου αντιγυρίζει.
-Τι θες να πεις θείο;
-Ρε χαμένο, φάε μεζέ και πιες το τσιπουράκι σου και μην ανησυχείς για τίποτα και κυρίως μην ακούς τις μπούρδες που σου λένε.
-Ε, πώς ρε θείε. Εδώ μειώνουνε μισθούς και πάμε για απολύσεις και ...
-Άντε ρε σταμάτα! Θες να μάθεις τι γίνεται;
-Ναι, τι λέμε τώρα;
-Άκου λοιπόν. Τι είναι η Ελλάδα ρε; Να σου πω εγώ τι είναι. Δυο πράματα όλα κι όλα. Ή μάλλον τρία. Απλά και όμορφα. Ήλιος, θάλασσα και ο κόσμος. Οι Έλληνες δηλαδή. Κατάλαβες;

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ .... ΔΙΑΒΑΣΤΕ... ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ!!!!

http://saita.pblogs.gr/2010/05/politikh-analysh-apo-ton-theio-oresth.html

(ΞΑΝΑ)ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ

Προσπαθώ, ανθρωπάκο, να καταλάβω τη θέση σου που σε κάνει τόσο έξαλλο με τα εξοντωτικά μέτρα λιτότητας που επέβαλε ο Παπανδρέου και τη συνοψίζω, αν δεν κάνω λάθος, στα εξής:
Θα μπορούσαμε, λες, να μαζέψουμε το "χαρτί" από τις αγορές τον Οκτώβριο που τα spreads ήταν χαμηλά ("η κυβέρνηση μετέτρεψε την κρίση ελλείμματος σε κρίση δανεισμού" διατυμπανίζει ο Σαμαράς)

Δεν χρειαζόταν να αποκαλύψουμε πλήρως το ακριβές μέγεθος του ελλείμματος, μπήκαμε έτσι μόνοι μας στο στόμα του λύκου

Ο μπαγάσας ο Παπανδρέου μας οδήγησε στο λύκο όχι μόνο από ανικανότητα αλλά ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ ούτως ώστε η εκ του αποτελέσματος αδύναμη Ελλάδα να υποταχθεί στα κελεύσματα των ισχυρών (δηλ. των Αμερικάνων) που επιδιώκουν εδώ και τώρα να κλείσουν τα εξωτερικά μας μέτωπα (Μακεδονικό, ελληνοτουρκικά). Ούτε το κριτήριο της ανικανότητας και ερασιτεχνισμού δέχεσαι, ευθέως μιλάς για ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ σχεδίου παράδοσής μας στο ΔΝΤ με σύνδεση με τα εξωτερικά...

"Απόδειξη" των παραπάνω είναι η φράση που είπε σε τηλεοπτική εκπομπή ο Σαχινίδης ότι "από τον Οκτώβριο φαινόταν ότι το ΔΝΤ ήταν μονόδρομος".
Ακολουθώ λοιπόν το συλλογισμό σου:

Δηλαδή θα πήγαινε τον Οκτώβριο στα μουλωχτά να σηκώσει καμμιά 10αριά δις και οι ανίδεες αγορές θα του τά'διναν και αργότερα που θα ανακοινώναμε το έλλειμμα θα τους κουνούσαμε το μαντήλι!

Και γιατί δεν έγινε έτσι;

Μια εξήγηση υπάρχει και την δίνεις απομονώνοντας μια φράση του Σαχινίδη (ο δύστυχος αποκάλυψε κατά λάθος το σχέδιο): μας κυβερνάει συμμορία απατεώνων με επικεφαλής το "παιδί των Αμερικανών" (έτσι δεν τον λένε οι ΝΔκράτες;) που υπέκλεψε την ψήφο μας έχοντας ΣΧΕΔΙΟ από πριν να μας "δέσει" χειροπόδαρα.

Απατεώνας ολκής λοιπόν ο Παπανδρέου, μας εξαπάτησε, εκ προθέσεως ασέλγησε στο πτώμα μας... Επί της ουσίας προδότης... Χειρότερος και από τον αρχιδολοπλόκο Μητσοτάκη λοιπόν!

Γιατί, κατά τα λεγόμενά σου, το καράβι θα μπορούσε να αρμένιζε για καιρό στρωτά (αφού θα παίρναμε το παραδάκι με χαμηλά επιτόκια, όπως λέει και ο Σαμαράς) και κάτω από τη μύτη των αγορών θα βάζαμε τάξη στα του οίκου μας (περιορισμός σπατάλης, στη φυλακή οι φοροφυγάδες και οι επίορκοι υπουργοί, υπάλληλοι κλπ.) χωρίς να πάρει κανείς χαμπάρι. Οπότε όταν θα ξαναβγαίναμε στις αγορές (στις 19 του Μάη, σε 7 μήνες από τις εκλογές, μη το ξεχνάμε), οι αγορές θα παρέβλεπαν το κολοσσιαίο χρέος μας και θα μας επιβράβευαν για το συμμάζεμα που ΦΥΣΙΚΑ θα το είχαμε πετύχει σε τέτοιο χρόνο-ρεκόρ, τί διάολο, μάγκες από αρχαιοτάτων χρόνων είμαστε (το δυστύχημα είναι ότι ΑΥΤΟ πίστευε ΚΑΙ ο Παπανδρέου: γιαυτό έφτιαχνε και ξανάφτιαχνε προγράμματα σταθερότητας μπας και πείσει...).

Ας βάλω όμως και εγώ, ο αντίθετος με σένα, κάποια άλλα στοιχεία στον (ελπίζω καλοπροαίρετο) προβληματισμό σου:

Ολα αυτά γιατί; γιατί ο Παπανδρέου να θέλει να αυτοκτονήσει; γιατί να μην πάρει τα ευρώπουλα τον Οκτώβριο και απερίσπαστος να ασχοληθεί με τα 'πράσινα' άλογά του;

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ .... ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ !!!!!

http://tsotsos.blogspot.com/2010/05/blog-post_13.html

Η ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Στην κοινή νοηματοδότηση, ορίζουμε την αριστερά ως το κατ' εξοχήν κοινωνιοκεντρικό πλέγμα ιδεολογικοπολιτικών αντιλήψεων, στον αντίποδα ακριβώς ενός συχνά χυδαίου και αμοραλιστικού ατομοκεντρισμού, που εκφράζεται από τις δεξιές πολιτικές γεωγραφίες.
Με αταλάντευτο γνώμονα αυτή την κοινωνιοκεντρική προτεραιότητα, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, σχεδόν με χριστιανική θυσιαστική αυταπάρνηση, «μαρτύρησαν» στην πατρίδα μας, αλλά και σε πολλές χώρες της περιφέρειας του καπιταλισμού και μάλιστα δίχως την «καβατζομένη» εξασφάλιση μιας μετά θάνατον επουράνιας βασιλείας. Μακρύς ο κατάλογος των «νεομαρτύρων» υπέρ λαού, ελευθερίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και εθνικής ανεξαρτησίας. Ολοσχερώς παραιτημένοι από δικαιώματα, οι μάρτυρες της ελληνικής αριστεράς, κατέθεσαν ζωές ολόκληρες, περιουσίες, προσδοκίες εγωκεντρικής ευζωϊας, απλά καθημερινά ανθρώπινα όνειρα, στο θυσιαστήριο της λεύτερης πατρίδας και της πανανθρώπινης λευτεριάς.
Σ' αυτό το πλαίσιο κοινιωνιοκεντρικού προσανατολισμού, το αίτημα της αύξησης του κατά κεφαλήν εισοδήματος και της μεγιστοποίησης της καταναλωτικής ικανότητας, και μέχρι τουλάχιστον την δεκαετία του '70, δεν αποτέλεσε και πολύ σπουδαία προτεραιότητα στις επιδιώξεις των αγωνιστών. Αντίθετα, ύψιστο ζητούμενο ήταν η με κάθε τρόπο αποφυγή της αλλοτρίωσης, της αποξένωσης από την υπαρξιακή αλήθεια, όπως εύστοχα ο Μάρξ ορίζει στα νεανικά του χειρόγραφα. Η «δήλωση μετανοίας», που αν μη τι άλλο εξασφαλίζει μια «νοικοκυρεμένη» διαβίωση, αλλά και την αποφυγή εξοντωτικών διώξεων, στιγματίζεται στην συνείδηση των αγωνιστών, σαν έσχατη προδοσία των οραμάτων της αριστεράς, απαράλλαχτα όπως η απάρνηση της πίστης στους πρώτους χριστιανούς.
Εν τούτοις, μέσα στα 30-40 μεταπολιτευτικά χρόνια, η αριστερά σταδιακά αλλά σταθερά, επαναπροσανατολίζει τις στρατηγικές επιδιώξεις της, αποκλειστικά σχεδόν και το πολύ, σε «μια δίκαια μοιρασιά της υλικής χυδαιότητας», κατά τον Πιέρ Βουαγιέ. Η θυσιαστική προσφορά, η βαθιά ριζωμένη ανθρωπιά, η αξιοπρέπεια, εκποιούνται όσο-όσο για μια θέση κάτω από τον ήλιο της καταναλωτικής ευωχίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ!!!

http://saita.pblogs.gr/2010/04/609649.html

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ !!!

Τέσσερα χρόνια μετά την πτώχευση του 1893 και υπό την πίεση της ταπεινωτικής ήττας του 1897, επιβλήθηκε στην Ελλάδα ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ) με το νόμο ΒΦΙΘ/23-2-1898, με τη μορφή “οικονομικής βοήθειας”.
Η οικονομική “βοήθεια” που πρόσφεραν με το δάνειό τους οι ξένοι τραπεζίτες στην Ελλάδα συνοδεύτηκε με σκληρούς πολιτικούς όρους και, φυσικά, με την παραχώρηση του δικαιώματος ελέγχου στην ελληνική οικονομία.
Όπως σημειώνουν οι ιστορικοί, ο έλεγχος που επιβλήθηκε τότε στην Ελλάδα ήταν βαρύτερος σε σχέση με τους ελέγχους που επιβλήθηκαν σε άλλες υπανάπτυκτες χώρες, όπως η Τυνησία, το Μαρόκο, η Αίγυπτος, η Τουρκία.
Το Οκτώβριο του 1897 έφτασαν στην Αθήνα οι απεσταλμένοι των Μεγάλων Δυνάμεων για τη σύνταξη νόμου βάσει του οποίου θα εγκαθιδρυόταν και θα λειτουργούσε ο οικονομικός έλεγχος.
Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στην επιτροπή σχετικά με τα όρια του ελέγχου και τους οικονομικούς όρους ήταν δύσκολες.
Οι εργασίες της επιτροπής ολοκληρώθηκαν στις 21 Ιανουαρίου 1898. Ο σχετικός νόμος ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 21 Φεβρουαρίου 1898 (νόμος ΒΦΙΘ΄) και η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή, γνωστή ως Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, άρχισε να λειτουργεί από τις 28 Απριλίου 1898.
Την επιτροπή αποτελούσαν έξι μέλη-αντιπρόσωποι κάθε μιας από τις δυνάμεις που είχαν υπογράψει την προκαταρκτική συνθήκη ειρήνης και ήταν σε άμεση επαφή με τον έλληνα υπουργό Οικονομικών.
Για την υπηρεσία του δημοσίου χρέους εκχωρήθηκαν στη ΔΟΕ οι ακόλουθες πηγές εσόδων: (1) μονοπώλια άλατος, πετρελαίου, σπίρτων, παιγνιόχαρτων, τσιγαρόχαρτων, σμυρίδας Νάξου, (2) φόρος καταναλώσεως καπνού, (3) τέλη χαρτοσήμου, (4) δασμοί τελωνείου Πειραιά.
Η ΔΟΕ είχε επίσης την εποπτεία των δημοσίων υπηρεσιών που ήταν αρμόδιες για την είσπραξη των υπεγγύων προσόδων
……………………………………………………………………..

“Να ο έλεγχος στα οικονομικά σου. Ο περίφημος ΔΟΕ (Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος), αυτά τα τρία φοβερά γράμματα της γενιάς μου που έβλεπες σε όλα τα κουτιά σπίρτων του ‘Ελληνικού Μονοπωλίου’. Και πιο διακριτικά σε πολλά άλλα, καθημερινής κατανάλωσης, προϊόντα που τα όποια κέρδη τους έφευγαν κατευθείαν για τα ταμεία των δανειστών μας”.
Κάπως έτσι βίωσαν για πολλά χρόνια οι απλοί πολίτες τις συνέπειες της πτώχευσης του 1893, όπως γράφει ο Ριχάρδος Σωμερίτης στο “Βήμα”.
Ο ΔΟΕ, που επιβλήθηκε στη χώρα μας μετά την πτώχευση επί Τρικούπη, θα καταργηθεί ύστερα από 80 χρόνια, το 1978!!!

«Δυστυχώς, κύριοι, επτωχεύσαμεν»

«Η ιστορία της δημόσιας οικονομίας του νεότερου ελληνικού κράτους είναι εν πολλοίς η ιστορία του δημοσίου χρέους». Αυτά έγραφε πριν από 80 χρόνια ο καθηγητής Ανδρέας Ανδρεάδης. Ίσως είναι διδακτική σήμερα αυτή η ιστορία...
.
Η ιστορία του δανεισμού αρχίζει το 1824. Ο επαναστατικός αγώνας για την απελευθέρωση της χώρας από τους Τούρκους βρισκόταν σε κρίσιμη φάση. Άμεση ήταν η ανάγκη στρατιωτικού εξοπλισμού και κυρίως η ενίσχυση του στόλου.

Θα συναφθούν δύο δάνεια, το 1824 και το 1825. Πολιτικοί οι στόχοι της αγγλικής κυβέρνησης, ληστρικοί οι όροι των τραπεζιτών, που σχημάτισαν την περίφημη «τετραρχία». Το πρώτο δάνειο είχε ονομαστικό ποσό 800.000 στερλινών, αλλά μόνο 308.000 στερλίνες και πολεμοφόδια αξίας 11.900 στερλινών θα εδίδοντο στην Ελλάδα!

Η πρώτη ουσιαστική πτώχευση θα σημειωθεί το 1827 με την αδυναμία καταβολής των τοκοχρεολυσίων των δύο πρώτων δανείων. Η δεύτερη το 1843, όταν διακόπηκε η εξόφληση των δόσεων του δανείου των 60.000.000 γαλλικών φράγκων που είχε δοθεί στη Βαυαροκρατία με την εγγύηση των προστάτιδων δυνάμεων. Το δάνειο αυτό εξανεμίστηκε στην αποπληρωμή των δόσεων των δύο αγγλικών δανείων.

Η τρίτη στάση πληρωμών θα συμπέσει, το 1893, προς το τέλος της ιστορικής και δημιουργικής διακυβέρνησης από τον Χαρίλαο Τρικούπη. Θα σημειωθεί και μια τέταρτη, το 1932, στην επίσης ιστορική διακυβέρνηση από τον εθνικό ηγέτη, τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Οι τρεις πρώτες στάσεις πληρωμών οφείλονταν κατά κύριο λόγο στους αβάστακτους όρους που είχαν επιβάλει οι ξένοι κεφαλαιούχοι. Ουσιαστικά τα νέα δάνεια εξυπηρετούσαν τα προηγούμενα, όπως συμβαίνει και επί των ημερών μας. Η στάση πληρωμών επί Βενιζέλου οφειλόταν κατά κύριο λόγο στη διεθνή οικονομική κρίση του 1929.

Ο Τρικούπης θα συνάψει επτά δάνεια με ληστρικούς όρους. Από το συνολικό ονομαστικό ποσό των 643.000.000 εκατ. χρυσών φράγκων θα εισπραχθούν μόνο 463 εκατ. Για τα νέα και τα παλαιά δάνεια θα καταβληθούν, τη δεκαετία 188-1890, τοκοχρεολύσια ύψους 455.000.000 χρυσών φράγκων, το 40%-50% του προϋπολογισμού, και το υπόλοιπο 25%30% θα διατεθεί για τη συγκρότηση των Ενόπλων Δυνάμεων.
.
Η χρεοκοπία ουσιαστικά είχε επέλθει προτού ο Τρικούπης αναλάβει για τελευταία φορά την πρωθυπουργία, στις 30 Οκτωβρίου του 1893. Εμφανιζόμενος την ίδια ημέρα στη Βουλή δεν θα διστάσει να καταθέσει την αλήθεια με την ιστορική φράση: «Δυστυχώς, κύριοι, επτωχεύσαμεν». Δεν θα παραιτηθεί. Θα προσπαθήσει να πετύχει διακανονισμό με τους δανειστές. Εκείνοι θα ζητήσουν τον έλεγχο όλων των κρατικών εσόδων. Ο Τρικούπης αρνείται, θεωρώντας ότι στην ουσία θα υποθηκευόταν η ανεξαρτησία της χώρας. Είχαν όμως συμμάχους τα Ανάκτορα και την αντιπολίτευση, που υπεκίνησαν μεγάλες διαδηλώσεις με σύνθημα κατά της πληρωμής των φόρων! Στις διαδηλώσεις εμφανίστηκε έφιππος και ο διάδοχος του θρόνου!

Μετά τρεις μήνες, στις εκλογές του Απριλίου του 1895, το κόμμα του θα συντριβεί και ο ίδιος θα μείνει εκτός Βουλής. Θα δηλώσει, τότε, με πικρή ειρωνεία: «Και ανθ΄ ημών ο Γουλιμής»... Θα αναχωρήσει στο εξωτερικό και ύστερα από ένα χρόνο θα επιστρέψει στην Ελλάδα νεκρός...
.
Ο διάδοχός του Δηλιγιάννης θα οδηγήσει τη χώρα, το 1897, στον ατιμωτικό πόλεμο κατά της Τουρκίας. Με την ήττα θα έλθει και ο ΔΟΕ (Διεθνής Οικονομικός Ελεγχος) που θα εισπράττει για λογαριασμό των δανειστών τους φόρους των ειδών μονοπωλίου (αλάτι, σπίρτα, πετρέλαιο, παιγνιόχαρτα, σιγαρόχαρτο και σμύριδα) και ακόμη τον φόρο του καπνού, τα τέλη χαρτοσήμου και τους δασμούς του τελωνείου Πειραιώς!
.
Ο ΔΟΕ θα καταργηθεί ύστερα από 80 χρόνια, το 1978!

Οι Κυβερνήσεις έρχονται και φεύγουν, αλλά η ντροπή της αδιαφορίας και εγκατάλειψης παραμένει ! Golf Ρόδου

Η κολυμβητική δεξαμενή, πισίνα, Ολυμπιακών διαστάσεων, ολοκληρώθηκε, λειτούργησε για λίγο και έχει εγκαταλειφθεί εδώ και δεκαετίας. Το κόστος κατασκευής ήταν τότε πολλά εκατομμύρια δρχ. Έχουν κλαπεί τα μηχανήματα, εξοπλισμός και ξηλώθηκαν όλες οι εγκαταστάσεις μέχρι και τα καλώδια.. Σήμερα βρίσκουν καταφύγιο « φίδια και ποντικοί ολυμπιακών διαστάσεων ».
Μια από τις κραυγαλέες περιπτώσεις αδιαφορίας των « αρμοδίων».
Όλοι προκλητικά αδιάφοροι, βλέπουν χρόνια την ασχήμια, την εγκατάλειψη, την ερήμωση, και την προσπερνούν.
Κύριε Γερουλάνο και κυρία Γκερέκου αρμόδιοι Υπουργοί, προς το παρόν, εσείς δεν έχετε καμία ευθύνη, για τα παρακάτω , γιατί δεν ξέρετε τι σας γίνεται ( με τη καλή έννοια ) . Το ξέρω ότι έχετε πελαγώσει . Από πού να πιάσετε και που, να τελειώσετε. Σας δίδετε όμως η ευκαιρία να κάνετε αυτό που δεν έκαναν οι άλλοι, εδώ και 10 ετίες !
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα !

Αναφέρομαι στο Golf Αφάντου Ρόδου, μία από τις πολλές περιπτώσεις ακινήτων τα οποία ανήκουν και τα διαχειρίζεται σήμερα , η ΕΤΑ ΑΕ ( Εταιρία Τουριστικής Ανάπτυξης ) τέως Ελληνικά Τουριστικά ακίνητα.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ!!!

http://rodosblog-xrisostomos.blogspot.com/2010/03/golf.html

...................................................

Ανώνυμος είπε...
Στη Ροδο, ειναι ολοι παμπλουτοι δεν μπορουν να το επισκευασουν????ελεος

Τι έκαναν οι αγορές μπαμπάκα;

ΑΥΣΤΗΡΗ κριτική στις τράπεζες και τα hedge funds που προκάλεσαν την κρίση του 2008 και ενώ χρηματοδοτήθηκαν με δισεκατομμύρια από τις κυβερνήσεις για να σωθούν τώρα κερδοσκοπούν εις βάρος τους κάνει με το δικό του ιδιαίτερο στυλ ο Τζ. Λιχφιλντ σε άρθρο του στον «Ιndependent».

Ο αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας ερμηνεύοντας την απροθυμία των Γερμανών να δοθεί άμεσα στήριξη στην Ελλάδα επισημαίνει ότι το Βερολίνο θέλει μεν να τελειώσει η κρίση αλλά όχι αμέσως επειδή οι Γερμανοί ωφελούνται από την πτώση του ευρώ. Προβλέπει επίσης ότι η κρίση μπορεί να φέρει αλλαγές στους κανόνες της ευρωζώνης που αποδείχθηκαν καλοί για τις καλές μέρες και πολύ κακοί για τις κακές, όπως οι σημερινές.

Ακολουθούν τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα .........................................

«"Μπαμπά, μπαμπάκα, ποιες είναι αυτές οι αγορές χρήματος που τυραννούν τους Έλληνες και το ευρώ;" "Παιδί μου είναι τα hedge funds, συνταξιοδοτικά ταμεία και οι επενδυτικοί βραχίονες των μεγάλων τραπεζών".
"Όμως, μπαμπά, δεν είναι αυτές οι ίδιες οι τράπεζες- οι οποίες σώθηκαν επειδή ήταν άπληστες και ακολούθησαν βλακώδεις πολιτικές- από τις ίδιες τις κυβερνήσεις με δισεκατομμύρια ευρώ, λίρες και δολάρια;" "Ναι γιε μου". "Επίσης μπαμπά δεν είναι οι ίδιες αυτές οι τράπεζες οι οποίες στοιχηματίζουν τα δισεκατομμύρια αυτά προσπαθώντας να βγάλουν κι άλλα χρήματα από το γεγονός ότι κάποιες από τις κυβερνήσεις έχουν πνιγεί στα χρέη;" "Ναι γιε μου".

Εφεύρεση
"Αυτές οι χώρες μήπως δεν είχαν τόσα χρέη εάν δεν είχαν δώσει όλα αυτά τα δισεκατομμύρια στις τράπεζες, οι οποίες τώρα τους επιτίθενται; Ή εάν η παγκόσμια οικονομία δεν είχε φτάσει στο χείλος της καταστροφής από όλα αυτά τα χρέη που ήταν εφεύρεση των τραπεζών και κερδοσκοπίας σε επισφαλή δάνεια;" "Ναι γιε μου, αυτό είναι εν μέρει αλήθεια αλλά κάποιες χώρες, ιδιαίτερα η Ελλάδα, δαπανούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους εδώ και χρόνια. Στην Ελλάδα για παράδειγμα, δικηγόροι, γιατροί, ιδιοκτήτες εστιατορίων και ευκατάστατοι πλοιοκτήτες δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους...".
"Εντάξει μπαμπάκα, αυτό το καταλαβαίνω. Όμως οι τράπεζες δεν δαγκώνουν το χέρι που τις τάιζε;" "Όχι γιε μου, είναι κάτι χειρότερο από αυτό: είναι σαν οι τράπεζες να παραπονιούνται ότι οι κυβερνήσεις είναι γυμνές, αφού πρώτα τους πήραν αυτές τα ρούχα...".
"Γιατί όμως κυνήγησαν τους Έλληνες μπαμπάκα;" "Γιε μου, οι αγορές κατάλαβαν δύο πράγματα: Πρώτον, ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση παραδέχτηκε ότι το έλλειμμα πέρσι ήταν 12,7%, διπλάσιο από όσο νόμιζαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Και δεύτερον, οι αγορές είδαν ότι η Ελλάδα δεν έχει πια δικό της νόμισμα. Οπότε δεν μπορούσε να προχωρήσει σε υποτίμηση και δεν επιτρέπεται στην ΕΚΤ να παρέμβει να σώσει κράτος που έχει ανάγκη. Είναι σαν η Ελλάδα- και άλλες χώρες με μεγάλα χρέη όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιταλία- να μην έχει κεντρική τράπεζα να τη βγάλει από την κρίση".

Τζογάρουν
"Οπότε τι έκαναν οι αγορές, μπαμπάκα;" "Ξεκίνησαν να τζογάρουν σε πιθανή ελληνική χρεοκοπία και κάνοντάς το αυτό έκαναν πιο πιθανή τη χρεοκοπία αυξάνοντας το κόστος χρηματοδότησης της χώρας. Η Ε.Ε. υποσχέθηκε να βοηθήσει την Ελλάδα με αντάλλαγμα η χώρα να συμφωνήσει να λάβει επίπονα μέτρα". "Γιατί όμως μπαμπά η Ε.Ε. δεν έδωσε χρήματα στους Έλληνες;" "Γιατί οι άλλες κυβερνήσεις, ιδιαίτερα οι Γερμανοί, ήθελαν να εξασφαλίσουν ότι η Αθήνα θα λάβει πρώτα επίπονα μέτρα και μετά θα τη βοηθήσουν. Θυμάσαι τον μύθο του Αισώπου με τον τζίτζικα και τον μέρμηγκα; Σύμφωνα με τους Γερμανούς, οι Έλληνες είναι ο τζίτζικας. Επίσης, γιε μου, η κρίση οδήγησε σε υποχώρηση του ευρώ έναντι του δολαρίου, κάτι το οποίο άρεσε στους Γερμανούς και σε άλλους, επειδή βοηθάει τις οικονομίες τους. Όπως οι αμαρτωλοί που θέλουν να γίνουν καλοί αλλά όχι ακόμη, θέλουν να τελειώσει η ελληνική κρίση, αλλά όχι αμέσως".

Τρόμαξαν
"Δεν είναι επικίνδυνο παιχνίδι όμως αυτό, μπαμπάκα;" "Είναι γιε μου. Σκέψου όμως αυτό: η κρίση- λέξη ελληνική- τρόμαξε τους Έλληνες. Ίσως τώρα βάλουν τα πράγματα σε μια τάξη στη χώρα τους, κάτι που θα είναι κακό γι΄ αυτούς. Η κρίση επίσης τρόμαξε και την Ε.Ε., ακόμη και τους αυστηρούς Γερμανούς. Κάτι αναμένεται να αλλάξει για να επιτρέπεται στην Ε.Ε.
να βοηθά χώρες που έχουν ανάγκη, ώστε στο μέλλον οι αγορές δεν θα μυρίζουν αίμα χειροτερεύοντας τα προβλήματα όσων βρίσκονται σε ανάγκη". "Οπότε από το κακό μπορεί να προέλθει καλό; Πώς το λέμε αυτό, μπαμπάκα;" "Το λέμε παράδοξο, γιε μου".
"Δεν είναι κι αυτή η λέξη ελληνική, μπαμπάκα;" "Είναι γιε μου, τώρα πήγαινε για ύπνο"».

...........................................

ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ :

http://saita.pblogs.gr/2010/02/583246.html

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...ΦΤΩΧΟΙ του Γιάννη Ξανθούλη ...

Να ξαναγίνουμε φτωχοί.

Οπως ήμασταν πάντα. Οπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες πόρνες. Οπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθήσει ΟΛΗ η ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό -όσπρια πεντανόστιμα και ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό- ενώ η γάτα και ο σκύλος περίμεναν στωικά να 'ρθει η σειρά τους...

Να ξαναγίνουμε φτωχοί όπως ήμασταν πριν σαράντα και πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν εν μέσω γκρι, μπλε και μπεζ χρωμάτων, τότε που καμιά Ελληνίδα δεν φιλοδοξούσε να γίνει ψευδοξανθιά, τότε που η λάσπη κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια μας και οι αυθεντικοί ζήτουλες βρίσκονταν έξω απ' τις εκκλησιές περιμένοντας το τέλος της λειτουργίας και του μνημόσυνου.

Να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην τίμιοι, χωρίς κινδύνους να ξεστρατίσουν οι αρχιμανδρίτες προς την ψηφιακή παιδοφιλία. Να βρούμε ξανά τις σωστές μας κλίμακες χωρίς αγωνία παρκαρίσματος και παχυσαρκίας.

Να ξαναβρούμε τη γεύση του «μπατιρόσπορου», των ελαχιστοποιημένων αναγκών, να ανακαλύψουμε εκ νέου τον ποδαρόδρομο και το συγκινητικό μοντέλο της «γυναίκας της Πίνδου». Μόνο με τέτοιες ηρωικές διαδρομές ενδεχομένως να ακυρώσουμε το κόμπλεξ μας έναντι του Μπραντ Πιτ και της Ναόμι Κάμπελ.

Να ξαναβρούμε -γιατί όχι- και τους παλιούς καλούς εχθρούς (κυρίως από τα βόρεια) που σήμερα τους έχουμε σκλάβους στα παβιγιόν μας.

Να ξετρελαθούμε από την επικοινωνιακή μας υστερία με τα σιχαμένα κινητά τηλέφωνα που κατάργησαν κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής. Να σκάψουμε στις αυλές -όσοι έχουν αυλές- και να κάνουμε παραδοσιακούς ασβεστόλακκους για να ασπρίζουμε τα δέντρα έτσι για καλαισθησία και υγεία.

Nα βρούμε πάλι τη σημασία του χώματος καταργώντας το καυσαέριο του επάρατου τρέχοντος πολιτισμού. Να εφεύρουμε τις παλιές νοσοκόμες που σέρνονταν από σπίτι σε σπίτι ρίχνοντας ενέσεις πενικιλίνης στα οπίσθια ολόκληρου του Εθνους.

Να προσδιορίσουμε ξανά την ντροπή και τον «σεβασμό» προσέχοντας το βλακώδες λεξιλόγιο των τέκνων μας. Επιτέλους, όποιο τέρας βρίζει ή χρησιμοποιεί την πάνδημη και πολυμορφική λέξη «ΜΑΛΑΚΑΣ» πάνω από εκατό φορές την ημέρα να το μπουκώνουμε με «κόκκινο πιπέρι εξόχως καυτερό», όπως τον καιρό της εξαίρετης φτώχειας μας………

Να απαγορευτεί διά ροπάλου το γκαζόν που για μας τους πρώην φτωχούς δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Στη θέση του να φυτευτούν λαχανικά ή και οπωροφόρα για να μην καλοσυνηθίζουμε την κάστα των μανάβηδων. Κάποτε ο μαϊντανός, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα ήταν τα βασικά καλλωπιστικά των κήπων μας…………..

Σταματήστε το «ντόπινγκ» με το τσουλαριό των λαϊκών ασματομουλάρων.

ΠΟΣΟΥΣ ΠΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΧΩΡΑ Η ΕΛΛΑΣ, κύριοι καναλάρχες της πλάκας; Δεν είναι καιρός να ξεβρωμίσει ο τόπος απ' τους εκφραστές του τραγουδιστικού Κάμα Σούτρα;

ΠΟΙΟΣ θα μαζέψει τις ελιές στα περιβόλια όταν ο κάθε πικραμένος ονειρεύεται να γίνει αφίσα στη Συγγρού; ΠΟΙΟΣ θα καθαρίσει τη Συγγρού απ' το αίσχος της καψουρικής ταπετσαρίας, κύριοι δήμαρχοι; Οι τραβεστί; Οι καημένες οι τραβεστί έχουν άλλες υποχρεώσεις...

Mη φοβάστε τη φτώχεια.

Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη έστω κι αν δεν παράγει λαμαρίνες αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για τους τριτοκοσμικούς. Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου, της κορινθιακής σταφίδας, του χαλβά Φαρσάλων, των εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των λατρεμένων ραδικιών. Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί ζεστό, να φρεσκάρουμε στο μνημονικό μας το παλιό αναγνωστικό του Δημοτικού.

Το ξέρω πως είναι ζόρι να κόψουμε το σούσι απότομα, όμως ήρθε ο καιρός να αναβιώσουμε την όπερα της πεντάρας, της δεκάρας και των άλλων χρηστικών μας αξεσουάρ. Μια δοκιμή νομίζω πως θα μας πείσει.

ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ !!!!

Ποντίκι: «Πετρέλαιο στο Καστελόριζο!»

Κύριο Θέμα: «Η Ελλάδα είναι ο «αδύναμος κρίκος» της ευρωζώνης, όπως παραδέχτηκε στο διάγγελμα του την περασμένη εβδομάδα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Αυτή δυστυχώς είναι η αλήθεια, αλλά δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έβλεπε μόνο την οικονομία όταν διατύπωνε αυτή την απλή αλήθεια. Μάλλον είχε κατά νου μια μεγαλύτερη εικόνα - αυτή που θα δούμε αμέσως τώρα.

Ο πρωθυπουργός και τα μέλη του ΚΥΣΕΑ, στα μέσα του περασμένου μήνα, πληροφορήθηκαν από αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες ότι στην περιοχή νότια του Καστελόριζου έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη μεγάλων και εκμεταλλεύσιμων πετρελαϊκών κοιτασμάτων.

Η «ευχάριστη» είδηση, ωστόσο, προκάλεσε προβληματισμό και ανησυχία, παρά ενθουσιασμό και ικανοποίηση. Η φράση «αυτό μας έλειπε τώρα» συνοψίζει την ατμόσφαιρα που δημιούργησε η πληροφορία στον πρωθυπουργό και τους συμμετέχοντες στο ΚΥΣΕΑ. Και όχι άδικα... Η παράμετρος «μεγάλα και εκμεταλλεύσιμα πετρελαϊκά αποθέματα» εμφανίζεται σε μια στιγμή που οι πιστωτές μας, συντονισμένοι από κάποιο αόρατο σινιάλο (των... «αγορών») ζητούν όλοι μαζί πίσω τα λεφτά τους εκβιάζοντας την κυβέρνηση με τη δυνατότητα τους να τινάξουν την οικονομία μας στον αέρα.»

ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΦΥΛΛΑΔΩΝ !...

Αποστομωτική απάντηση από δύο έλληνες καθηγητές…
Οι αγγλικές φυλλάδες πρωταγωνιστούν, τους τελευταίους μήνες, στην εκστρατεία δυσφήμισης και υπονόμευσης της ελληνικής οικονομίας, με πρωτοφανή σε οξύτητα, αλλά και σε βρωμιές, άρθρα και αναλύσεις.
Απροκάλυπτα, εκφραστές των διεθνών κερδοσκοπικών συμμοριών και ταυτόχρονα μίσθαρνα όργανα των πιο επιφανών φοροφυγάδων στην Ελλάδα, έχουν μετατραπεί στους χειρότερους πολέμιους της χώρας.
Αφορμή για την ανάρτηση αυτή, έδωσε μια τεκμηριωμένη, όσο και αποστομωτική επιστολή, που στάλθηκε στο Guardian, από δύο έλληνες καθηγητές, τους κ.κ. Φίλιππος Αρέστη (University of Cambridge) και Θεόδωρος Πελαγίδη (London School of Economics και Πανεπιστήμιο Πειραιά), τη μετάφραση της οποίας πήραμε από την Ημερησία :

«Η δογματική πολιτική σκληρής γραμμής για το ευρώ που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σε μια περίοδο σοβαρής ύφεσης, ευθύνεται όχι μόνο για την απώλεια ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας, η οποία οδήγησε σε δίδυμα ελλείμματα, αλλά και για τις πολύ κακές επιδόσεις της Ευρώπης όσον αφορά τις εξαγωγές, οι οποίες μειώθηκαν κατά 109,1 δισ. δολάρια τους τελευταίους 12 μήνες. Η ύφεση θέτει σε σοβαρή δοκιμασία το ευρώ. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...

Η Ελλάδα είναι ένα μικρό μέρος της ευρωζώνης (2,7%), με περίπου 3,9% του δημοσίου χρέους της ευρωζώνης. Βρίσκεται πράγματι σε δύσκολη κατάσταση και διάφοροι εγχώριοι παράγοντες, όπως για παράδειγμα οι ανελαστικές αγορές προϊόντων, η τεράστια δημόσια σπατάλη και, πάνω απ’ όλα, η ανίκανη πολιτική ελίτ, έχουν «προσφέρει» πολύ χώρο για διεθνή δυσφορία.

Ωστόσο, το ελληνικό ΑΕΠ υποχώρησε κατά 1,1% το 2009, από 2,9% το 2008, λιγότερο δηλαδή από την μέση πτώση στην περιοχή του ευρώ και σημαντικά λιγότερο απ’ όσο σε ορισμένες χώρες. Επίσης, η αύξηση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ για την Ελλάδα από το 2007 μέχρι το 2011 θα είναι 39,8%. Τα στοιχεία αυτά είναι άσχημα. Συγκρίνετέ τα όμως με το 44% της Βρετανίας, το 71,1% της Ιρλανδίας, το 37,9% της Ισπανίας και το 35,7% των ΗΠΑ. Δεν είναι κι ακριβώς η τραγωδία που ορισμένοι υπαινίσσονται!

Όσον αφορά τον κίνδυνο χρεοκοπίας, που πολλοί θεωρούν ότι μπορεί να οδηγήσει σε έξοδο από την ζώνη του ευρώ, το τρέχον επίπεδο του χρέους της Ελλάδας τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα είναι ήδη συγκρίσιμο με αυτό των χωρών της ευρωζώνης. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ, το μέσο συνολικό χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο, ανέρχεται στο περίπου 179% του ΑΕΠ. Ο μέσος όρος της Ε.Ε. είναι 175%, του Βελγίου 219%, της Ιρλανδίας 222%, της Ιταλίας 194%, της Ολλανδίας 234%, της Πορτογαλίας 197% και της Ισπανίας 207% - σημαντικά υψηλότερα δηλαδή από τα στοιχεία της Ελλάδας.

Το χρέος της Ελλάδας είναι περισσότερο Δημόσιο παρά ιδιωτικό. Αυτό όμως οφείλεται στην ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να συλλέγει φόρους από τους «έχοντες» -και συγκεκριμένα, χρήματα που πηγαίνουν σε πολυτελείς εισαγωγές και υπερκατανάλωση. Οι άμεσοι φόροι ανέρχονται στο περίπου 20% του ΑΕΠ, συγκριτικά με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι 26%. Μια απλή αύξηση θα απέφερε 16 δισ. ευρώ ετησίως και θα περιόριζε σημαντικά τα spreads των ελληνικών ομολόγων, αλλά και τις ανάγκες δημόσιου δανεισμού».

Σε 5, μόλις, συνοπτικές παραγράφους, οι έλληνες καθηγητές, είπαν τόσα, όσα ήταν αρκετά, αφ΄ ενός να ξεσκεπάσουν τη βρώμικη τακτική και πολιτική των αγγλικών φυλλάδων και αφ΄ ετέρου για να κατακεραυνώσουν αυτούς, που υπερασπιζόμενοι τα προνόμιά τους και την εγκληματική φοροδιαφυγή, κάνουν το παν για να φρενάρουν την νέα φορολογική πολιτική της κυβέρνησης.

Καπετάν Μάκης Αγούδημος: ο "ξυπόλητος" πλοιοκτήτης

Οι φουρτούνες για το Γεράσιμο Αγούδημο, τον καπετάν Μάκη της ελληνικής ναυτιλίας, ποτέ δεν ήταν τόσο μεγάλες όσο σήμερα. Τα δημοφιλή καράβια του -γνωστά και ως πλοία της ταλαιπωρίας το καλοκαίρι- είναι παροπλισμένα, υπό κατάσχεση, δεμένα στους ντόκους της ακτής Κονδύλη. Πετρελαϊκές εταιρίες, ο ΟΛΠ, το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (ΝΑΤ) διεκδικούν εκατομμύρια.

Tο Daliana στέγαζε για μήνες απλήρωτους ναυτικούς οργισμένους κατά του Κεφαλλονίτη πλοιοκτήτη, που βρίσκει πάντα πλάτες στην πολιτεία για να ξεφεύγει από τα χρέη. Πολλούς από αυτούς τους συνάντησε το newstime.gr μια Κυριακή απόγευμα, τις παραμονές της ρύθμισης για την πληρωμή τους από το ΝΑΤ. Είχε εγκριθεί η επέκταση της ρήτρας για προστασία των εγκαταλελειμμένων ναυτικών στο εξωτερικό και για το εσωτερικό...............

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ : http://www.newstime.gr/?i=nt.el.article&id=25069

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ VIDEO ΡΕΠΟΡΤΑΖ : http://link.brightcove.com/services/player/bcpid19240934001?bctid=56682668001