Τέσσερα χρόνια μετά την πτώχευση του 1893 και υπό την πίεση της ταπεινωτικής ήττας του 1897, επιβλήθηκε στην Ελλάδα ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ) με το νόμο ΒΦΙΘ/23-2-1898, με τη μορφή “οικονομικής βοήθειας”.
Η οικονομική “βοήθεια” που πρόσφεραν με το δάνειό τους οι ξένοι τραπεζίτες στην Ελλάδα συνοδεύτηκε με σκληρούς πολιτικούς όρους και, φυσικά, με την παραχώρηση του δικαιώματος ελέγχου στην ελληνική οικονομία.
Όπως σημειώνουν οι ιστορικοί, ο έλεγχος που επιβλήθηκε τότε στην Ελλάδα ήταν βαρύτερος σε σχέση με τους ελέγχους που επιβλήθηκαν σε άλλες υπανάπτυκτες χώρες, όπως η Τυνησία, το Μαρόκο, η Αίγυπτος, η Τουρκία.
Το Οκτώβριο του 1897 έφτασαν στην Αθήνα οι απεσταλμένοι των Μεγάλων Δυνάμεων για τη σύνταξη νόμου βάσει του οποίου θα εγκαθιδρυόταν και θα λειτουργούσε ο οικονομικός έλεγχος.
Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στην επιτροπή σχετικά με τα όρια του ελέγχου και τους οικονομικούς όρους ήταν δύσκολες.
Οι εργασίες της επιτροπής ολοκληρώθηκαν στις 21 Ιανουαρίου 1898. Ο σχετικός νόμος ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 21 Φεβρουαρίου 1898 (νόμος ΒΦΙΘ΄) και η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή, γνωστή ως Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, άρχισε να λειτουργεί από τις 28 Απριλίου 1898.
Την επιτροπή αποτελούσαν έξι μέλη-αντιπρόσωποι κάθε μιας από τις δυνάμεις που είχαν υπογράψει την προκαταρκτική συνθήκη ειρήνης και ήταν σε άμεση επαφή με τον έλληνα υπουργό Οικονομικών.
Για την υπηρεσία του δημοσίου χρέους εκχωρήθηκαν στη ΔΟΕ οι ακόλουθες πηγές εσόδων: (1) μονοπώλια άλατος, πετρελαίου, σπίρτων, παιγνιόχαρτων, τσιγαρόχαρτων, σμυρίδας Νάξου, (2) φόρος καταναλώσεως καπνού, (3) τέλη χαρτοσήμου, (4) δασμοί τελωνείου Πειραιά.
Η ΔΟΕ είχε επίσης την εποπτεία των δημοσίων υπηρεσιών που ήταν αρμόδιες για την είσπραξη των υπεγγύων προσόδων
……………………………………………………………………..
“Να ο έλεγχος στα οικονομικά σου. Ο περίφημος ΔΟΕ (Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος), αυτά τα τρία φοβερά γράμματα της γενιάς μου που έβλεπες σε όλα τα κουτιά σπίρτων του ‘Ελληνικού Μονοπωλίου’. Και πιο διακριτικά σε πολλά άλλα, καθημερινής κατανάλωσης, προϊόντα που τα όποια κέρδη τους έφευγαν κατευθείαν για τα ταμεία των δανειστών μας”.
Κάπως έτσι βίωσαν για πολλά χρόνια οι απλοί πολίτες τις συνέπειες της πτώχευσης του 1893, όπως γράφει ο Ριχάρδος Σωμερίτης στο “Βήμα”.
Ο ΔΟΕ, που επιβλήθηκε στη χώρα μας μετά την πτώχευση επί Τρικούπη, θα καταργηθεί ύστερα από 80 χρόνια, το 1978!!!
Η οικονομική “βοήθεια” που πρόσφεραν με το δάνειό τους οι ξένοι τραπεζίτες στην Ελλάδα συνοδεύτηκε με σκληρούς πολιτικούς όρους και, φυσικά, με την παραχώρηση του δικαιώματος ελέγχου στην ελληνική οικονομία.
Όπως σημειώνουν οι ιστορικοί, ο έλεγχος που επιβλήθηκε τότε στην Ελλάδα ήταν βαρύτερος σε σχέση με τους ελέγχους που επιβλήθηκαν σε άλλες υπανάπτυκτες χώρες, όπως η Τυνησία, το Μαρόκο, η Αίγυπτος, η Τουρκία.
Το Οκτώβριο του 1897 έφτασαν στην Αθήνα οι απεσταλμένοι των Μεγάλων Δυνάμεων για τη σύνταξη νόμου βάσει του οποίου θα εγκαθιδρυόταν και θα λειτουργούσε ο οικονομικός έλεγχος.
Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στην επιτροπή σχετικά με τα όρια του ελέγχου και τους οικονομικούς όρους ήταν δύσκολες.
Οι εργασίες της επιτροπής ολοκληρώθηκαν στις 21 Ιανουαρίου 1898. Ο σχετικός νόμος ψηφίστηκε από τη Βουλή στις 21 Φεβρουαρίου 1898 (νόμος ΒΦΙΘ΄) και η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή, γνωστή ως Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, άρχισε να λειτουργεί από τις 28 Απριλίου 1898.
Την επιτροπή αποτελούσαν έξι μέλη-αντιπρόσωποι κάθε μιας από τις δυνάμεις που είχαν υπογράψει την προκαταρκτική συνθήκη ειρήνης και ήταν σε άμεση επαφή με τον έλληνα υπουργό Οικονομικών.
Για την υπηρεσία του δημοσίου χρέους εκχωρήθηκαν στη ΔΟΕ οι ακόλουθες πηγές εσόδων: (1) μονοπώλια άλατος, πετρελαίου, σπίρτων, παιγνιόχαρτων, τσιγαρόχαρτων, σμυρίδας Νάξου, (2) φόρος καταναλώσεως καπνού, (3) τέλη χαρτοσήμου, (4) δασμοί τελωνείου Πειραιά.
Η ΔΟΕ είχε επίσης την εποπτεία των δημοσίων υπηρεσιών που ήταν αρμόδιες για την είσπραξη των υπεγγύων προσόδων
……………………………………………………………………..
“Να ο έλεγχος στα οικονομικά σου. Ο περίφημος ΔΟΕ (Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος), αυτά τα τρία φοβερά γράμματα της γενιάς μου που έβλεπες σε όλα τα κουτιά σπίρτων του ‘Ελληνικού Μονοπωλίου’. Και πιο διακριτικά σε πολλά άλλα, καθημερινής κατανάλωσης, προϊόντα που τα όποια κέρδη τους έφευγαν κατευθείαν για τα ταμεία των δανειστών μας”.
Κάπως έτσι βίωσαν για πολλά χρόνια οι απλοί πολίτες τις συνέπειες της πτώχευσης του 1893, όπως γράφει ο Ριχάρδος Σωμερίτης στο “Βήμα”.
Ο ΔΟΕ, που επιβλήθηκε στη χώρα μας μετά την πτώχευση επί Τρικούπη, θα καταργηθεί ύστερα από 80 χρόνια, το 1978!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΘΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ BLOG.