“ΠΟΘΕΝ ΑΙΣΧΟΣ”

ΤΟ “ΠΟΘΕΝ ΑΙΣΧΟΣ” ΤΩΝ ΒΑΡΟΝΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ


Η ανακοίνωση των δηλώσεων του ″πόθεν έσχες″ του Πρωθυπουργού και των πολιτικών αρχηγών, των υπουργών και των βουλευτών, αποκαλύπτει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τα κύρια χαρακτηριστικά του πολιτικού μας συστήματος, αναδεικνύει την μεθοδολογία ανέλιξης συγκεκριμένων προσώπων και καταρρίπτει όσους μύθους εξακολουθούσαν να παραμένουν όρθιοι γύρω από την πολιτική και την άνευ ανταλλαγμάτων προσφορά στα κοινά των ″φιλάνθρωπων″ του κοινοβουλίου.
Μεγαλοκαταθέτες, μεγαλοεπενδυτές, μεγαλοϊδιοκτήτες ακινήτων, κάτοχοι νησίδων και βραχονησίδων, σκαφάτοι και συλλέκτες ακριβών αυτοκινήτων αποτελούν την ομάδα των ισχυρών του Κοινοβουλίου οι οποίοι συνήθως καταλαμβάνουν και κυβερνητικές θέσεις με την μία ή την άλλη Κυβέρνηση.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη μελέτη των περιουσιακών στοιχείων των κοινοβουλευτικών μας εκπροσώπων για να καταλήξει αβίαστα ο πολίτης σε χρήσιμα συμπεράσματα.
Πρώτον: Aν θες να διεκδικήσεις μία θέση στο ελληνικό Κοινοβούλιο θα πρέπει να ανήκεις στους έχοντες και κατέχοντες, να διαθέτεις περιουσία μέρος της οποίας θα ″επενδύσεις″ προκειμένου να εκλεγείς.
Δεύτερον: Eίναι τουλάχιστον ηλίθιο το να πιστεύεις ότι στην πολιτική μπαίνεις φτωχός και βγαίνεις φτωχότερος. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τα εκάστοτε κυβερνώντα κόμματα και πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για κυβερνητικές θέσεις τότε ο κανόνας είναι: Στην κυβέρνηση μπαίνεις πλούσιος και βγαίνεις πλουσιότερος!
Τρίτον: Όταν προκύπτει από τις δηλώσεις ″πόθεν έσχες″, κυρίως των πρωτοκλασάτων στελεχών των κομμάτων κυβερνητικής προοπτικής, όσο πλουσιότερος είσαι τόσο καλύτερη θέση κατέχεις. Ή αντίθετα όσο καλύτερο είναι το πόστο από το οποίο διαχειρίζεσαι την εξουσία τόσο πλουσιότερος γίνεσαι με το πέρασμα του χρόνου.
Τέταρτον: Οι εκάστοτε κυβερνώντες, αυτοί που αποφασίζουν για την τύχη ενός ολόκληρου λαού είναι αδύνατον να εκπροσωπήσουν, να αφουγκραστούν και να εκφράσουν την αγωνία, τις επιθυμίες και τις ελπίδες του χαμηλοσυνταξιούχου, του χαμηλόμισθου, του άνεργου πολίτη. Και αυτό για έναν απλό λόγο. Οι πρώτοι ζουν στον πλανήτη του πλούτου και οι δεύτεροι στον πλανήτη του μόχθου. Ο ένας βλέπει τον άλλο σαν εξωγήινο.
Πέμπτον και το πλέον κρίσιμο συμπέρασμα: από τις δηλώσεις του ″πόθεν έσχες″ των κοινοβουλευτικών μας εκπροσώπων ( και μιλάμε για τον κανόνα και όχι για τις εξαιρέσεις) αλλά και των πολιτικού μας συστήματος.
Είναι υποκριτικό να μιλάμε για μια αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ξεκάθαρη κοινοβουλευτική πλουτοκρατία με έντονα τα χαρακτηριστικά της προεδρικής κοινοβουλευτικής οικογενειοκρατίας!!!