ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ……… ΕΘΝΟΣ ″ΑΝΑΔΕΛΦΟΝ″

1974-2007 : 15 χρόνια Νέας Δημοκρατίας! 18 χρόνια ΠΑ.ΣΟ.Κ.!!!

Κομματική σκοπιμότητα … Συνήθως η αιτία του κακού.
Κομματικό συμφέρον … Συνήθως ο λόγος για τον οποίο δεν προωθούνται σε αυτή τη χώρα οι αυτονόητες, ενδεδειγμένες και κοινά αποδεκτές λύσεις προς το συμφέρον του λαού.
Είναι προτιμότερο να μην επιλύονται τα προβλήματα του πολίτη παρά να θιγεί το κομματικό συμφέρον, να πληγεί το γόητρο της παράταξης.
Η αντιπαλότητα και ο κακώς εννοούμενος ανταγωνισμός κυρίως των δύο μεγάλων κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία απομακρύνει το ενδεχόμενο ευρύτερης συναίνεσης και συνεννόησης σε μεγάλα ζητήματα όπως η παιδεία, η υγεία ακόμα και η οικονομία.
Και όσο βέβαια ο καβγάς αποτελεί ενδοοικογενειακή υπόθεση, όσο παραμένει εντός των συνόρων, το αποτέλεσμα είναι η θλίψη, η απογοήτευση που προκαλείται από την διάψευση της ελπίδας του λαού για καλύτερες μέρες.
Όταν όμως το οικογενειακό καβγαδάκι ΠΑ.ΣΟ.Κ. Νέας Δημοκρατίας εξάγεται στο εξωτερικό τότε σε όλα τα προηγούμενα προστίθεται η ντροπή και η ξεφτίλα που συνοδεύουν μια αποδυναμωμένη εικόνα της χώρας σε ένα κατεξοχήν ανταγωνιστικό διεθνές σκηνικό.
Όλοι θυμόμαστε πως μετατράπηκαν σε κομματικά καβγαδάκια σοβαρές υποθέσεις στο παρελθόν.
Η κρίση στα Ίμια και το THANKS του Σημίτη στους Αμερικανούς!
Η υπόθεση Οτσαλάν που γέμισε με αισθήματα ντροπής τον ελληνικό λαό ενώ την ίδια ώρα τα κόμματα έστηναν τον δικό τους καβγά!
Το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων με τις πράσινες υπερβολές και τα γαλάζια unfair του Μητσοτάκη!
Αργότερα ήρθε το χρηματιστήριο στο οποίο πλούτισαν γαλάζιοι αλλά και πράσινοι πολιτικοί και επιχειρηματίες κλέβοντας τον μόχθο και το υστέρημα του ελληνικού λαού, καταβαραθρώνοντας ταυτόχρονα την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό. Πώς να λησμονήσει κανείς τους δεξιοαριστερόστροφους και πρασινογάλαζους χειρισμούς, τα μισόλογα και την έλλειψη εθνικής πολιτικής, ενιαίας και αποφασιστικής, στο θέμα της Κύπρου με αφορμή την αποδοχή ή την απόρριψη του σχεδίου Ανάν. Ευτυχώς για τον Κυπριακό λαό αποφάσισαν οι ίδιοι για τον εαυτό τους!!!
Η πλέον πρόσφατη εξαγωγή πρασινογάλαζων ενδοοικογενειακών καβγάδων ήταν η περίφημη απογραφή. Εδώ η ξεφτίλα χτύπησε κόκκινο.
Προμελετημένο έγκλημα που διεπράχθη σε κατάσταση πλήρους νηφαλιότητας εκτελέστηκε ψυχρά, εξυπηρέτησε τα συμφέροντα της γαλάζιας διακυβέρνησης και ″κατέδωσε″ για απάτη την χώρα στις αρχές της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Ο Νικολά Σαρκοζί, ο υποψήφιος πρόεδρος στις γαλλικές εκλογές είναι ο πρώτος που μας έφτυσε κατάμουτρα, μας χαρακτήρισε στην ουσία απατεώνες, δόλιους, καταφερτζήδες. Είναι ο πρώτος ευρωπαίος ηγέτης που χρησιμοποίησε ξεδιάντροπα την ″απογραφή″ για να χτυπήσει τον Έλληνα αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας κ. Παπαδήμα και μέσου αυτού την Ελλάδα. Είναι αυτός που μας έδωσε να καταλάβουμε το μέγεθος της ηλιθιότητας μας. Ξεφτιλιστήκαμε μόνοι μας. Φακελώσαμε την χώρα. Την καταστήσαμε συνήθη ύποπτο!!!
Και βέβαια αντί η επίσημη αρχή, η κυβέρνηση αυτής της χώρας να σπεύσει να βάλει στην θέση του αυτόν τον ″ολίγο φασίστα″ και ″ολίγον ρατσιστή″ Σαρκοζί, έπραξε το ακριβώς αντίθετο. Χρησιμοποίησε ανθελληνικά επιχειρήματα γαλλικής προέλευσης για να ισχυροποιήσει τις καθαρά κομματικές απόψεις της περί ελλείμματος και απογραφής. Δύο ολόκληρα 24ωρα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αντί να ″κράξει″ τον Σαρκοζί μαχαίρωνε τον ″αιώνιο αντίπαλο″, το ΠΑ.ΣΟ.Κ.!!
Ό,τι γίνεται πάντα! Ό,τι γινόταν πάντα! Ό,τι θα γίνεται πάντα αν το κομματικό συμφέρον, η μικροπολιτική, η αρπαχτή, η κονόμα, το βόλεμα δεν υποχωρήσουν μπροστά στο εθνικό συμφέρον, στο συμφέρον δηλαδή του ελληνικού λαού.
Και αυτό βέβαια με έναν και μόνο τρόπο μπορεί να συμβεί.
Με μια νέα επανάσταση! Με το γκρέμισμα της ″ψευτοδημοκρατίας″ που έχει στήσει σαυτή τη χώρα, η πλουτοκρατία και η οικογενειοκρατία και την εγκαθίδρυση μιας πραγματικά αντιπροσωπευτικής, αναλογικής, λαϊκής, κοινοβουλευτικής δημοκρατίας όπου γνήσια θα εκφράζονται και η βούληση και το αίσθημα και οι πραγματικές ανάγκες του λαού μας.