Αποστομωτική απάντηση από δύο έλληνες καθηγητές…
Οι αγγλικές φυλλάδες πρωταγωνιστούν, τους τελευταίους μήνες, στην εκστρατεία δυσφήμισης και υπονόμευσης της ελληνικής οικονομίας, με πρωτοφανή σε οξύτητα, αλλά και σε βρωμιές, άρθρα και αναλύσεις.
Απροκάλυπτα, εκφραστές των διεθνών κερδοσκοπικών συμμοριών και ταυτόχρονα μίσθαρνα όργανα των πιο επιφανών φοροφυγάδων στην Ελλάδα, έχουν μετατραπεί στους χειρότερους πολέμιους της χώρας.
Αφορμή για την ανάρτηση αυτή, έδωσε μια τεκμηριωμένη, όσο και αποστομωτική επιστολή, που στάλθηκε στο Guardian, από δύο έλληνες καθηγητές, τους κ.κ. Φίλιππος Αρέστη (University of Cambridge) και Θεόδωρος Πελαγίδη (London School of Economics και Πανεπιστήμιο Πειραιά), τη μετάφραση της οποίας πήραμε από την Ημερησία :
«Η δογματική πολιτική σκληρής γραμμής για το ευρώ που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σε μια περίοδο σοβαρής ύφεσης, ευθύνεται όχι μόνο για την απώλεια ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας, η οποία οδήγησε σε δίδυμα ελλείμματα, αλλά και για τις πολύ κακές επιδόσεις της Ευρώπης όσον αφορά τις εξαγωγές, οι οποίες μειώθηκαν κατά 109,1 δισ. δολάρια τους τελευταίους 12 μήνες. Η ύφεση θέτει σε σοβαρή δοκιμασία το ευρώ. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Η Ελλάδα είναι ένα μικρό μέρος της ευρωζώνης (2,7%), με περίπου 3,9% του δημοσίου χρέους της ευρωζώνης. Βρίσκεται πράγματι σε δύσκολη κατάσταση και διάφοροι εγχώριοι παράγοντες, όπως για παράδειγμα οι ανελαστικές αγορές προϊόντων, η τεράστια δημόσια σπατάλη και, πάνω απ’ όλα, η ανίκανη πολιτική ελίτ, έχουν «προσφέρει» πολύ χώρο για διεθνή δυσφορία.
Ωστόσο, το ελληνικό ΑΕΠ υποχώρησε κατά 1,1% το 2009, από 2,9% το 2008, λιγότερο δηλαδή από την μέση πτώση στην περιοχή του ευρώ και σημαντικά λιγότερο απ’ όσο σε ορισμένες χώρες. Επίσης, η αύξηση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ για την Ελλάδα από το 2007 μέχρι το 2011 θα είναι 39,8%. Τα στοιχεία αυτά είναι άσχημα. Συγκρίνετέ τα όμως με το 44% της Βρετανίας, το 71,1% της Ιρλανδίας, το 37,9% της Ισπανίας και το 35,7% των ΗΠΑ. Δεν είναι κι ακριβώς η τραγωδία που ορισμένοι υπαινίσσονται!
Όσον αφορά τον κίνδυνο χρεοκοπίας, που πολλοί θεωρούν ότι μπορεί να οδηγήσει σε έξοδο από την ζώνη του ευρώ, το τρέχον επίπεδο του χρέους της Ελλάδας τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα είναι ήδη συγκρίσιμο με αυτό των χωρών της ευρωζώνης. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ, το μέσο συνολικό χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο, ανέρχεται στο περίπου 179% του ΑΕΠ. Ο μέσος όρος της Ε.Ε. είναι 175%, του Βελγίου 219%, της Ιρλανδίας 222%, της Ιταλίας 194%, της Ολλανδίας 234%, της Πορτογαλίας 197% και της Ισπανίας 207% - σημαντικά υψηλότερα δηλαδή από τα στοιχεία της Ελλάδας.
Το χρέος της Ελλάδας είναι περισσότερο Δημόσιο παρά ιδιωτικό. Αυτό όμως οφείλεται στην ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να συλλέγει φόρους από τους «έχοντες» -και συγκεκριμένα, χρήματα που πηγαίνουν σε πολυτελείς εισαγωγές και υπερκατανάλωση. Οι άμεσοι φόροι ανέρχονται στο περίπου 20% του ΑΕΠ, συγκριτικά με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι 26%. Μια απλή αύξηση θα απέφερε 16 δισ. ευρώ ετησίως και θα περιόριζε σημαντικά τα spreads των ελληνικών ομολόγων, αλλά και τις ανάγκες δημόσιου δανεισμού».
Σε 5, μόλις, συνοπτικές παραγράφους, οι έλληνες καθηγητές, είπαν τόσα, όσα ήταν αρκετά, αφ΄ ενός να ξεσκεπάσουν τη βρώμικη τακτική και πολιτική των αγγλικών φυλλάδων και αφ΄ ετέρου για να κατακεραυνώσουν αυτούς, που υπερασπιζόμενοι τα προνόμιά τους και την εγκληματική φοροδιαφυγή, κάνουν το παν για να φρενάρουν την νέα φορολογική πολιτική της κυβέρνησης.
Οι αγγλικές φυλλάδες πρωταγωνιστούν, τους τελευταίους μήνες, στην εκστρατεία δυσφήμισης και υπονόμευσης της ελληνικής οικονομίας, με πρωτοφανή σε οξύτητα, αλλά και σε βρωμιές, άρθρα και αναλύσεις.
Απροκάλυπτα, εκφραστές των διεθνών κερδοσκοπικών συμμοριών και ταυτόχρονα μίσθαρνα όργανα των πιο επιφανών φοροφυγάδων στην Ελλάδα, έχουν μετατραπεί στους χειρότερους πολέμιους της χώρας.
Αφορμή για την ανάρτηση αυτή, έδωσε μια τεκμηριωμένη, όσο και αποστομωτική επιστολή, που στάλθηκε στο Guardian, από δύο έλληνες καθηγητές, τους κ.κ. Φίλιππος Αρέστη (University of Cambridge) και Θεόδωρος Πελαγίδη (London School of Economics και Πανεπιστήμιο Πειραιά), τη μετάφραση της οποίας πήραμε από την Ημερησία :
«Η δογματική πολιτική σκληρής γραμμής για το ευρώ που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σε μια περίοδο σοβαρής ύφεσης, ευθύνεται όχι μόνο για την απώλεια ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας, η οποία οδήγησε σε δίδυμα ελλείμματα, αλλά και για τις πολύ κακές επιδόσεις της Ευρώπης όσον αφορά τις εξαγωγές, οι οποίες μειώθηκαν κατά 109,1 δισ. δολάρια τους τελευταίους 12 μήνες. Η ύφεση θέτει σε σοβαρή δοκιμασία το ευρώ. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
Η Ελλάδα είναι ένα μικρό μέρος της ευρωζώνης (2,7%), με περίπου 3,9% του δημοσίου χρέους της ευρωζώνης. Βρίσκεται πράγματι σε δύσκολη κατάσταση και διάφοροι εγχώριοι παράγοντες, όπως για παράδειγμα οι ανελαστικές αγορές προϊόντων, η τεράστια δημόσια σπατάλη και, πάνω απ’ όλα, η ανίκανη πολιτική ελίτ, έχουν «προσφέρει» πολύ χώρο για διεθνή δυσφορία.
Ωστόσο, το ελληνικό ΑΕΠ υποχώρησε κατά 1,1% το 2009, από 2,9% το 2008, λιγότερο δηλαδή από την μέση πτώση στην περιοχή του ευρώ και σημαντικά λιγότερο απ’ όσο σε ορισμένες χώρες. Επίσης, η αύξηση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ για την Ελλάδα από το 2007 μέχρι το 2011 θα είναι 39,8%. Τα στοιχεία αυτά είναι άσχημα. Συγκρίνετέ τα όμως με το 44% της Βρετανίας, το 71,1% της Ιρλανδίας, το 37,9% της Ισπανίας και το 35,7% των ΗΠΑ. Δεν είναι κι ακριβώς η τραγωδία που ορισμένοι υπαινίσσονται!
Όσον αφορά τον κίνδυνο χρεοκοπίας, που πολλοί θεωρούν ότι μπορεί να οδηγήσει σε έξοδο από την ζώνη του ευρώ, το τρέχον επίπεδο του χρέους της Ελλάδας τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα είναι ήδη συγκρίσιμο με αυτό των χωρών της ευρωζώνης. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ, το μέσο συνολικό χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο, ανέρχεται στο περίπου 179% του ΑΕΠ. Ο μέσος όρος της Ε.Ε. είναι 175%, του Βελγίου 219%, της Ιρλανδίας 222%, της Ιταλίας 194%, της Ολλανδίας 234%, της Πορτογαλίας 197% και της Ισπανίας 207% - σημαντικά υψηλότερα δηλαδή από τα στοιχεία της Ελλάδας.
Το χρέος της Ελλάδας είναι περισσότερο Δημόσιο παρά ιδιωτικό. Αυτό όμως οφείλεται στην ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να συλλέγει φόρους από τους «έχοντες» -και συγκεκριμένα, χρήματα που πηγαίνουν σε πολυτελείς εισαγωγές και υπερκατανάλωση. Οι άμεσοι φόροι ανέρχονται στο περίπου 20% του ΑΕΠ, συγκριτικά με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι 26%. Μια απλή αύξηση θα απέφερε 16 δισ. ευρώ ετησίως και θα περιόριζε σημαντικά τα spreads των ελληνικών ομολόγων, αλλά και τις ανάγκες δημόσιου δανεισμού».
Σε 5, μόλις, συνοπτικές παραγράφους, οι έλληνες καθηγητές, είπαν τόσα, όσα ήταν αρκετά, αφ΄ ενός να ξεσκεπάσουν τη βρώμικη τακτική και πολιτική των αγγλικών φυλλάδων και αφ΄ ετέρου για να κατακεραυνώσουν αυτούς, που υπερασπιζόμενοι τα προνόμιά τους και την εγκληματική φοροδιαφυγή, κάνουν το παν για να φρενάρουν την νέα φορολογική πολιτική της κυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΘΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ BLOG.