ΔΩΔΕΚΑ ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ!!!

Τι είναι αυτό που αντί να ενώνει χωρίζει έναν «δεξιό» από έναν «κεντρώο»;
Τι είναι αυτό που αντί να βοηθά στην συστράτευση ενός «δεξιού» και ενός «αριστερού» οδηγεί στη διαφωνία και τον διχασμό;
Τι είναι αυτό που συνήθως αφήνουν πίσω τους «ανίκανοι» και «άσχετοι»;
Έλλειμμα δυσθεώρητο και απύθμενο έλλειμμα 12%.
Έλλειμμα ψυχής. Έλλειμμα στη νοημοσύνη μας. Έλλειμμα στη ζωή μας. Έλλειμμα εχθρός.

Εξαιρετικά αφιερωμένοι οι πιο κάτω στίχοι:

Ήταν πατριώτη ένας λαός
ένας μεγάλος τοπικός εχθρός.

Θέλανε να 'χουν όλοι το σπιτάκι τους
καθημερινά το μεροκαματάκι τους
νά 'χουν ακόμα κι άμα θα κακογεράσουν
μια συνταξούλα για να μην πεινάσουν.

Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήταν τούτος ο παλιολαός...

Θέλανε να μην περπατούν στα τέσσερα
να σκέφτονται και να μιλούν ελεύθερα
να κυβερνάει αυτός που θά 'χουνε διαλέξει
κανένας πια να μην τους κοροϊδέψει.

Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήτανε τούτος ο παλιολαός...

Θέλαν το νόμο φίλο κι όχι φύλακα
να μη φοβούνται πια τον χωροφύλακα
την περηφάνια τους κανείς να μην πληγώνει
ούτε την πόρτα τους να ξεκλειδώνει.

Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήτανε τούτος ο παλιολαός...

Όνειρα χίλια μέσα στο κεφάλι τους
τ' αποθηκεύανε στο προσκεφάλι τους.
Χρόνια καλύτερα ελπίζανε να 'ρθούνε
το σήμερα οι ληστές δεν εχτιμούνε.

Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήταν τούτος ο παλιολαός...

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης