ΠΑΡΑΚΜΗ…

Παρακμή είναι ό,τι μπορεί να καταγραφεί σε ένα DVD 13 λεπτών.

Παρακμή είναι η νομιμοποίηση ενός προϊόντος υποκλοπής από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και η αναγόρευση σε ισότιμο συνομιλητή του κάθε απατεώνα, λωποδύτη, περιθωριακού, του κάθε λαμόγιου, καταφερτζή και του υποκόσμου που κινείται στις παρυφές της εξουσίας.

Παρακμή είναι να προσπαθείς να χωρέσει η νοημοσύνη ενός ολόκληρου λαού σε ένα DVD 13 λεπτών.

Παρακμή είναι να προσπαθείς να κρύψεις την κομπίνα του αιώνα πίσω από την εικόνα της Παναγίας και την ρετουσαρισμένη εικόνα των επίσημων απατεώνων της εκάστοτε εξουσίας. Παρακμή είναι να μετράς ένα ένα τα δευτερόλεπτα στα DVD της ξεφτίλας και να μην μπορείς να μετρήσεις τις χιλιάδες των απεργών πείνας στις φυλακές της χώρας.

Παρακμή είναι την ώρα που αποχαυνώνεσαι από τα τηλεοπτικά DVDοδελτία των παραειδήσεων, κάποιοι να μετράνε τα κλεμμένα και να προκαλούν ζητώντας, οι αλήτες, τα ρέστα.

Παρακμή είναι να σε κλέβουν οι Τράπεζες χρόνια ολόκληρα και στο τέλος να σου ζητούν να τις στηρίξεις για να μην μειώσουν τα κλοπιμαία τους.

Παρακμή είναι το ότι αυτές οι ληστείες δεν καταγράφονται ποτέ σε ένα DVD και δεν φτάνουν ποτέ σε καμιά εξεταστική επιτροπή. Παρακμή είναι να ονομάζεις τους κλέφτες Golden Boys.

Παρακμή είναι να ενισχύεις τους κλέφτες και να δέχεσαι ότι είναι οι στυλοβάτες του συστήματος.

Παρακμή είναι εν μέσω οικονομικής κρίσης να εγκαινιάζεις ξενοδοχείο στο Ντουμπάι στο οποίο η κάθε διανυκτέρευση κοστίζει 20.000 ευρώ.

Παρακμή είναι να παίρνεις ως βουλευτής 6.500 ευρώ μισθό και να θεωρείς δίκαιο να πάρεις αύξηση 4,9% εσύ και ο συνταξιούχος των 500 ευρώ. Δηλαδή 250 ευρώ αύξηση ο βουλευτής, 25 ευρώ αύξηση ο συνταξιούχος.

Παρακμή είναι να μην συμβαίνει τουλάχιστον το αντίθετο.

Παρακμή είναι να ψάχνεις γάζες, ορούς, νοσηλευτές και γιατρούς στα δημόσια νοσοκομεία. Παρακμή είναι οι επίσημοι φορείς της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο να έχουν μόνο υποκοριστικά ονόματα: Κωστάκης, Γιωργάκης…κλπ.

Παρακμή είναι να μην έχουμε να επιδείξουμε κολοσσιαία επιτεύγματα στην τέχνη, στα γράμματα, στον πολιτισμό, στην κοινωνία και να χρειαζόμαστε κολοσσιαία οικοδομήματα για να αναδυθούμε από την αφάνεια!!!

Παρήκμασε η πολιτεία, παρήκμασε η εκκλησία, παρήκμασε η δικαιοσύνη, παρήκμασε η κοινωνία. Τόσο που αρχίζει να σαπίζει.

Τόσο που αρχίζει να ξαναγεννιέται η ελπίδα!

Γιατί τόση σαπίλα μόνο ως λίπασμα μπορεί να λειτουργήσει.

Λίπασμα για τα καλύτερα δεν έχουν φυτρώσει ακόμα!!!